.webp)
.webp)
.webp)
.webp)
.webp)
.webp)
اولین جاروبرقی، جارو برقی فرش بود که در سال 1860 توسط دانیال هس اختراع شد. این دستگاه با یک قلم مو و کوپلینگ چرخشی کار می کرد و مکش ایجاد می کرد. پس از آن، یک جارو برقی با موتور فن دستی توسط فردی به نام ایو واگن اختراع شد. در سال 1898 یک جارو برقی با موتور بنزینی اختراع شد که هوا را به داخل خود می کشید؛ بزرگترین ایراد این جارو برقی این بود که هوا را جمع می کرد و در آخر منفجر شد.
در سال 1901، فردی به نام هابرت سسیل بوت جارو برقی با دسته های امروزی را ایجاد کرد که این جارو برقی هم بسیار بزرگ بود و نمی توانست وارد ساختمان شود و تنها لوله ی آن از طریق پنجره وارد می شد.
اولین جارو برقی که از خلاء استفاده می کرد در سال 1905 توسط والتر گریفیتیس طراحی شد. این جارو برقی از سیلندر برای مکش گرد و غبار و یک لوله منعطف بهره می برد.
در سال 1907 جارو برقی با قابلیت حمل اختراع شد. این دستگاه دارای یک براش چرخشی، فن الکتریکی، یک جعبه و یک کیسه برای گرد و غبار بود.
جاروبرقی در ابتدا یک ابزار لوکس بود، اما پس از جنگ جهانی دوم، طبقات متوسط می توانستند آن را تامین کنند، و کم کم بسیاری از خانواده ها توانستند از این دستگاه ها داشته باشند و برای خود تهیه کنند. امروزه ما انواع مختلفی از جاروبرقی را داریم. برخی‌ها هنوز از فیلترها برای گرد و غبار استفاده می‌کنند در حالی که حالا دیگر گرد و غبار را از طریق جداسازی سیکلون جمع می کنند. برخی حتی می‌توانند مایعات را جمع آوری کنند.
انواع مختلفی از جارو برقی امروزه وجود دارد که شامل انواع بزرگتر با قدرت بیشتر و انواع کوچک‌تر، مانند جارو برقی دستی، که توسط باتری‌ها به آسانی قابل حمل هستند، وجود دارند. اکثر آن‌ها با دست حرکت می‌کنند، اما برخی از انواع جارو برقی‌ها هستند که دارای قدرت حرکتی خودرو و یا حتی روباتیک هستند.
انواع جاروبرقی
جاروبرقی در حالت کلی به چند نوع تقسیم می‌شود:
- جاروبرقی خانگی
- جاروبرقی هتلی
- جاروبرقی تجاری
- جاروبرقی نیمه صنعتی
- مکنده صنعتی
اجزای جارو برقی
موتور: موتور های مکنده موجود در جاروبرقی با مکش هوای داخل مخزن و ایجاد فشار منفی موجب مکش ذرات آلاینده به داخل مخزن می شود.
مخزن : مخزن، حاوی گرد و غبار و ذرات آلاینده است.
فیلتر: وجود فیلتر باعث می شود که ذرات آلاینده جذب شود و از بازگشت دوباره آن ها به محیط جلوگیری می کند.
خرطومی: یکی دیگر از اجزای اصلی یک جاروبرقی ،خرطومی است که همان شیلنگ انعطاف پذیر جاروبرقی است .
روش کار جارو برقی
باید بدانیم که همه جارو برقی ها از یک اصل برای تمیز کردن استفاده می‌کنند، اختلاف بین هوای پرفشار و هوای کم فشار.
این دقیقاً مثل همان زمانی است که با استفاده از نی نوشیدنی را از لیوان می‌نوشید. شما فشار هوای داخل دهان خودتان را کم می‌کنیم و چون فشار هوای بیرون بیشتر است به مایع نیرو وارد می‌کند تا از طریق نی به سمت دهان شما حرکت کند. جاروبرقی‌ها هم دقیقاً از این مکانیسم استفاده می‌کنند.
جاروبرقی شامل یک موتور است و وقتی آن را روشن می‌کنیم، موتور یک فن را به حرکت درمی‌آورد که فشار هوا داخل جاروبرقی را کم می‌کند و در این حالت یک خلاء جزئی ایجاد می‌شود. در نتیجه فشار هوای خارج به هوای نیرو وارد می‌کند تا از طریق لوله به داخل جاروبرقی حرکت کند.
وقتی هوا به داخل جاروبرقی می‌رسد گرد و غبار و آشغال‌ها توسط فیلتر از هوا جدا می‌شوند. جاروبرقی‌ها دارای انواع مختلفی از فیلتر می‌باشند. در بیشتر جاروبرقی‌ها یک کیسه‌ی مخصوص پارچه‌ای یا کاغذی وجود دارد که هوا می‌تواند از آن عبور کند ولی بیشتر گرد و غبار و آشغال‌ها نمی‌توانند عبور کنند و در نتیجه داخل آن جمع می‌شوند.
در بعضی جاروبرقی از یک محفظه‌ی مخصوص به نام کانیستر استفاده می‌شود که هوای مکیده شده به همراه آشغال‌ها داخل آن با سرع می‌چرخد و وقتی گرد و غبار به دیواره برخورد می‌کنند به پایین افتاده و ته کانیستر جمع می‌شوند. هوای تقریباً تمیز از بالای آن به بیرون هدایت می‌شود.
در برخی دیگر از جاروبرقی از آب برای تمیزکاری و شستشو استفاده می‌شود، در این حالت گرد و غبار داخل ذرات آب گیر می‌افتند. چون ذرات آب از هوا سنگین‌تر هستند، وقتی آن‌ها به داخل جاروبرقی می‌رسند در مخزن می‌افتند.
در موتور وکیوم استاندارد در قسمت زیرین فن قرار دارد که مکش هوا را ایجاد می‌کند. وقتی هوا داخل می‌شود به سمت موتور هدایت می‌شود و باعث خنک شدن آن می‌گردد. اما در موتورهایی که از آب هم استفاده می‌شود هوا به سمت موتور هدایت نمی‌شود و از طریق روزنه‌های کنار به بیرون منتقل می‌گردد. بنابراین در این مدل‌ها از یک فن دیگر برای خنک کردن موتور استفاده می‌شود.
